Гэта старонка не была вычытаная
ku adkupleńnia. Bo čym wyšejšy ŭźlot, tym nižejšy ŭpad. Jak- ža ščaśliwy čaławiek, što pačuŭ słowa Praŭdy adwiečnaj: „Chto wieryć u mianie, chacia-by i pamior, žyć budzie… Ja jość uskrašeńnie i žyćcio“.
Refleksija.
Jaki moj pahlad na žyćcio wiečnaje i čamu ja tak ab hetym dumać bajusia: hdzie pryčyna? Boža, pryjdzi mnie na pomač!
Wywad.
|
„Niespakojnaje serca majo, o Boža, |
