Старонка:Hołas dušy (1934).pdf/265

Serca Jezusa, budź Tabie chwała
Ad ŭsiaho ŭ świecie rodu ludziej,
Kab jana wieki nie pierastała,
Dy ŭściaž šyryłaś pa ziamli ŭsiej.

Budź Bohu chwała ŭ Trojcy światoj,
A na ziamli tut — nam supakoj,
Serca Jezusa, najbolšy skarb naš,
Miej miłaserdzie da hrešnych nas!

|}

II. Bahasłaŭ…

Bahasłaŭ, najmilšy Zbaŭca,
Usich ludzkich bied napraŭca —
Tym, što Serca Twajo sławiać,
Twaju miłaść bahasławiać.

Ty skazaŭ, što łaski rozny
Paliješ na dom toj kožny,
Dzie abraz Twoj buduć sławić,
Twajo Serca bahasławić.

Bahasłaŭ nam kožnu čynnaść,
Našu spoŭnić daj pawinnaść,
Twajo Serca daj paznaci
Z usich siłaŭ miławaci.

---