Serca Jezusa, sumnym da skonu
Za winy świetu z rodu było,
Praz Ciabie z nieba, z Božaha tronu,
Ludziam biaz miery ščaście spłyło:
Chto tolki ščyra čaho žadaŭ,
Usio praz Boža Serca dastaŭ;
Serca Jezusa, najbolšy skarb naš,
Miej miłaserdzie da hrešnych nas!
Serca Jezusa, Pana na niebie,
Panuj nad nami ŭ kožnu paru,
Niachaj pry pracy, ŭ kožnaj patrebie
Da Ciabie ŭznosim sercy ŭharu.
Dzie ščaście wiečna, dzie świetły raj,
Ach, Boža, tudy dastacca daj!
Serca Jezusa, najbolšy skarb naš,
Miej miłaserdzie da hrešnych nas!
Serca Jezusa, daj-ža nam cnoty:
Wieru, nadzieju, miłaść k Tabie;
Chaj Bohu słužym wierna, z achwoty,
I tak zdabudziem nieba sabie.
Abrydź nam mocna usiaki hrech,
Bo tolki boskich chočam paciech.
Serca Jezusa, najbolšy skarb naš,
Miej miłaserdzie da hrešnych nas!
