Старонка:Hołas dušy (1934).pdf/250

II. Światy Kryžu.

Światy Kryžu, najmilejšy,
Z usich drewaŭ najsłaŭniejšy!
Ŭ hetym drewie moc i siła:
Jano Jezusa nasiła;
Z jaho pływie asaloda
Dla harotnaha narodu.

Drewa ćwiordaje, źmiakčysia,
Až da ziemli prychilisia!
Spuści cieła majho Pana —
Jano wielmi skatawana.
Pazwol Jamu adpačyci,
Na ziamlu skarej sstupici.

Ciabie wybraŭ Boh adwieku
Na zbaŭleńnie čaławieku;
Z ciabie łaska ludziam dana,
Duša naša ŭzmacawana,
Krywioj Božaj ŭsia abmyta,
Što praz Jezusa pralita.

Jak u zimnaj lažaŭ stajni,
Dla Jaho nia była tajna:
Kab świet hrešny adkupici,
Treba kroŭ swaju pralici;
Tam źwiary pakłon dawali,
A tut ludzi katawali.