Гэта старонка не была вычытаная
Zžalsia nada mnoj, Panie, bo ja chwory: azdarawi mianie, bo strywožany kości maje.
I duša maja strywožana wielmi: i Ty, Panie, dakul-ža adwiartacisia budzieš?
Abiarnisia, Panie, dy wyrwi dušu maju: wybaŭ mianie, dziela miłaści swajej.
Bo ŭ śmierci niama, chto ab Tabie pomniŭ-by, a ŭ piekle chto-ž Tabie budzie dawać chwału?
Ja strudziŭsia płačam maim, abmywaju što-noč łoža majo: ślazami swaimi paliwaju paściel maju.
Strywožany ad zhryzoty wočy maje, sastareŭsia ja mižy ŭsich worahaŭ maich.
Adstupiecie ad mianie ŭsie, chto robić nieprawotu: bo pačuŭ Boh hołas płaču majho.
