Гэта старонка не была вычытаная
o moj Boža, bo samachoć abražaŭ Ciabie, Ajca majho najlepšaha. Daj mnie luboŭ Twaju, chaču mocna Ciabie lubici, i dziela taho sumna mnie, što ja jznoŭ zhrašyŭ. Apuściŭ Ciabie, nie chacieŭ laski Twajej, ŭzhardziŭ Taboj! O Boža, Ty Najdaražejšy Skarb moj, jak-ža mahu razłučycisia z Taboj. O Boža! Kajusia za ŭsie hrachi maje: wialikija i małyja. Pastanaŭlaju bolš nie hrašyć i pilna pracawać nad paprawaj swajho charaktaru. Lepiej mnie ŭmiorci, jak praz hrech utracić Ciabie, Boža Najmilejšy![1]
Pa Spowiedzi.
O, Jezu Miły! Jak hłyboka być pawinien Tabie ja padziač-
- ↑ Z Pismaŭ b. X. Wjanneja.
