Гэта старонка не была вычытаная
łaskawa ačyścicca mnie z hrachoŭ maich, uzyjści na nowuju darohu žyćcia, ducham złučycca z Chrystusam na žyćcio lepšaje, čyściejšaje, miłaje Bohu i ludziam.
Pašla prypomni sabie hrachi proci Boha, ludziej i siabie samoha. Hrachi dumkaj, sławami, čynam. Zbudzi skruchu i žal, što Boha aśmieliŭsia zniawažyć. Malisia woś choć-by tak:
Widziš, o Boža moj, prad saboj zradnika, katory Ciabie mnoha raz aśmieliŭsia zniawažyć. Ale prašu pakorna darawaci: serca razkajenaha nie adkidaj, o Panie! Dziakuju ščyra, što pazwoliŭ mnie dačakaci dnia siańniašniaha i nie pakaraŭ mianie śmierciaj. Dziela zasłuhi Chrystusa, nadzieju maju, što hrachi maje ŭ hetaj Spowiedzi adpuściš. Kajusia za ŭsie błudy maje,