Synam Božym, złučyŭšym u adnej Boskaj asobie dźwie natury: boskuju i ludzkuju i byŭ sapraŭdnym Boham i sapraŭdnym čaławiekam.
Jezus daŭ świetu nowuju nawuku, abapiortuju na lubowi Boha i ŭsich ludziej, jon adciarpieŭ i naharadziŭ Bohu za ŭsie prawiny ludzkija i swajej śmierciaj wiarnuŭ hrešnaje čaławiectwa da łaski i pryjaźni Božaj, jakuju jano było straciŭšy praz hrech pierwarodny; jon załažyŭ tut na ziamli waładarstwa Božaje Kaścioł swoj, ustanawiŭ u hetym waładarstwie ŭładu, hetaj uładzie daŭ moc nadzialać ludziej łaskaj Božaj (praz światyja Sakramenty), jon daŭ ludziam Nowy Zakon, pawodle jakoha ludzi majuć žyć, kab dajści da Boha.
Spoŭniŭšy swajo zadańnie tut na ziamli, Jezus uzyšoŭ u nieba, dzie prabywaje prawaruč Ajca swajho, jak roŭny jamu wa ŭsim i adtul prydzie sudzić žywych i pamioršych pry kancy świetu.
