sapraŭdy wiedaju, što Boh pasłaŭ aniela swajho i wyrwaŭ mianie z ruk Herada".
Razhledzieŭšysia dobra, Piotr pajšoŭ u dom Maryi, matki Jana, zwanaha Markam, (katory potym napisaŭ ewaneliju), a tam byli jakraz sabraŭšysia chryścijanie na malitwu —i pastukaŭ u dźwiery. Adna dziaŭčynka pajšła pahladzieć, chto tam stukaje i kali pačuła holas Piatra, z radaści zabyłasia adčynić dźwiery, ale pabiehła i skazała ŭsim, što Piotr staić pierad bramaj. Jany-ž nie chacieli wieryć i kazali, što jej niešta prydałosia abo moža źjawiŭsia duch Piatra. Kali-ž Piotr nie pierastawaŭ stukać, adčynili i mocna ździwilisia, a jašče macniej uściešylisia, uhledzieŭšy Piatra na swabodzie. Piotr raskazai im, jak Boh pasłaŭ swajho anieła i wyratawaŭ jaho z wiaźnicy.
Na zaŭtry-ž pasiarod stražy zrabiłasia wialikaja trywoha, bo nichto nia wiedaŭ, što stałasia z Piatrom. Herad zahadaŭ zrabić śledztwa i pakarać stražnikaŭ.
Kaniec Herada Ahrypy byŭ wielmi sumny. Adzin raz jon byŭ wyjechaŭšy z Jeruzalimu ŭ Cezareju i tam prymaŭ pasłoŭ ad słaŭnych tahačasnych haradoŭ Tyru i Sydonu. Kali jon, adziety u pyšnuju karaleŭskuju adziežu, siadzieŭ na tronie i pramaŭlaŭ da pasłoŭ, narod, chočučy prypadabacca jamu, wykrykiwaŭ: „Heta holas Božy, a nie čaławiečy". Herad uźbiŭsia ŭ takuju pychu, što pawieryŭ hetym sławam, zabywajučysia ab tym, što takija słowy jość hrešny pierad Boham. I u hetu chwilinu za jaho hrachi anieł nasłaŭ na jaho niejkuju strašnuju chwarobu, u jakoj čerwi jašče za žyćcia tačyli jahona cieła i Herad skora potym u wialikich, mukach pamior.
Śmierć św. Jakuba i pasadžeńnie ŭ wastroh św. Piatra adbyłosia kala 43 hodu (značyć na jakuju 10 hadoŭ paśla śmierci Jezusa). U hetym časie apostały razyšlisia ŭžo pa usim świecie, a św. Piotr paśla swajho cudoŭnaha zwalnieńnia z wastrohu prybyŭ u Rym.
Pamiatku aswabadžeńnia Piatra z wiaźnicy Kaścioł abchodzić 1-ha žniŭnia, zatym i zawiecca hety dzień "Piotr u akowach".
Raskaz ab zwalnieńni Piatra z wiaźnicy padaje nam wielmi pryhožy prykład malitwaŭ usiaho kaścioła za swajho Pastyra. Hetak i my pawinny malicca za swajho Pastyra, biskupa Rymskaha, jaki jość nastupnikam św. Piatra, jakoha my zawiom Papiežam (što zn. Baćkam) abo dziela świataści jahonaha ŭradu - Światym Ajcom.
Pawał, paśla taho jak uciok z Damašku, praz niejki čas prabywaŭ u Jeruzalimie, a potym praz try hady ŭ Arabii, dzie nawučyŭsia ewanelii - jak sam kazaŭ: "Nie ad čaławieka, ale praz abjawu Jezusa Chrysta" i staŭ z wialikaha woraha chryścijanstwa zmaharom za jaho ideju i rupnym jaho pašyrycielam.
