pradkazwali prychod Sprawiadliwaha, a wy wydali jaho i stalisia jaho zabojcami".
Słuchajučy hetych słoŭ, sudździ kipieli sa złości i skryhatali zubami, a św. Ściapan, hlanuŭšy ŭ nieba, ŭbačyŭ chwału Božuju i Jezusa i skazaŭ: „Woś widžu nieba adčynienaje i Syna čaławiečaha, stajačaha pa prawicy Božaj". Na hetyja słowy žydy zrabili wialiki kryk i zatknuŭšy swaje wušy, kinulisia na jaho i, wywieŭšy za miesta, kamienawali. A tyja, što kidali kamieńni na św. Ściapana, kłali swaju adziežu la noh adnahe maładziana, na imia Šaŭła, kab jon jaje pilnawaŭ.
A św. Ściapan, bity kamieńnizmi, maliŭsia i kazaŭ: „Panie Jezu, prymi ducha majho". A potym upaŭšy na kaleni zahałasiŭ wialikim hołasam: Panie, nie paličy im hetaha za hrech!" — i skazaŭšy hetaje, addaŭ Bohu dušu.
Ludzi bohabojnyja pryšli i puchawali św. Ściapana i učynili nad im wialiki płač.
Św. Ściapan — heta pieršy mučanik za chryścijanskuju wieru.
Pamiatku pieršaha chryšcijanskaha mučanika my abchodzim na druhi dzień Kalad - 26 śniežnia.
Dyjakany ŭ Kaściele Katalickim i ciapier jość, dyjakanat - heta apošniaje świačeńnie pierad kapłanstwam. Dyjakany nosiać stułu nie na šyi, a kładuć jaje cieraz plačo. Jany ciapier pamahajuć biskupam i kapłanam adpraŭlać nabaženstwa i mohuć rabić usio toje, što kapłany, aproč tolki adpraŭlannia Imšy św. i spawiadańnia.
Paśla śmierci św. Ściapana pačaŭsia wialiki praśled chryścijan u Jeruzalimie. Najbolej zaŭziata praśledawaŭ toj maładzian, na imia Šawał, jaki pilnawaŭ adzieńnie pry kamienawańni św. Ściapana. Jon urywaŭsia nawat u damy, šukajučy tam chryścijanaŭ, a kali znachodziŭ, wydawaŭ ich na muki i sadžaŭ u wastroh. Praśledujučy, nie rabili rožnicy pamiž mužčynami i žančynami, ciahnučy ŭsich da adkaznaści za prynaležnaść da chryścijanskaj wiery. Dyk mnohija chryścijanie pakinuli Jeruzalim, šukajučy ratunku ad hetaha praśledu i razam z hetym raznosiačy nawuku Chrystowu pa ŭsiej krainie Judejskaj i Samaryi.
Adzin z dyjakanaŭ, na imia Filip, zajšoŭ u Samaryju i tam apawiadaŭ słowa Božaje, tworačy pry hetym šmat cudaŭ. Samaranie z wialikaj achwotaj słuchali jahonych nawuk, a widziačy cudy, wieryli i pryjmali chrost. Nawat adzin čor-
