Старонка:Historyja świataja abo biblijnaja Nowaha Zakonu.pdf/139

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

da jaho z prośbaj: „Panie, kali ty jaho ŭziaŭ, to skažy mnie, dzie jaho pałažyŭ, a ja jaho ważmu". Tahdy Jezus pramowiŭ da jaje tolki adno słowa: "Maryja" — i jana zaraz paznała jaho, a paznaŭšy ŭskryknuła: „Rabboni", što zn. „Wučyciel moj" i kinułasia jamu da noh, chočučy ich pacaławać. Ale Jezus skazaŭ jej: Nie datykajsia da mianie, bo ja jašče nia ŭzyšoŭ da Ajca majho. Idzi da wučniaŭ maich i skažy im: "Uzychodžu da Ajca majho i Ajca wašaha, Boha majho i Boha wašaha".

Skazaŭšy hetaje, Jezus źnik jej z wačču.

Maryja Mahdalena pajšła z hetaj radasnaj wiestkaj da wučniaŭ i raskazała im usio, što widzieła i čuła.

Ale nia tolki Maryi Mahdalenie źjawiŭsia Jezus, jon žjawiusia takža tym žančynam, katoryja pryšli razam z Maryjaj Mahdalenaj da hrobu. Kali jany waročalisia ŭ horad da wučniaŭ, Jezus spatkaŭ ich i skazaŭ im: „Jak majeciesia"? Žančyny paznali Jezusa i ŭpaŭšy da jahonych noh, pakłanilisia jamu. Jezus-ža skazaŭ im: „Nia bojciesia, idziecie i skažecie maim bratom (wučniam), kab išli ŭ Halileju, tam mianie übačać".

Hetaha samaha dnia (heta zn. u niadzielu) Jezus źjawiŭsia i Piatru.

Wučni Jezusa spačatku nie chacieli wieryć u ŭskrašeńnie swajho Wučyciela. Tyja wiestki, jakija im prynosili žančyny, jany ŭwažali za niejkija plotki, katorvm nia treba wieryć. Dumali, što moža žančynam niešta prydałosia, adnak chočučy prawieryć, nia iduć, ale biahuć da hrobu. Adnak hetych dowadaŭ, jakija jany bačyli, jašče mała było, kab ich prakanać ab uskrašeńni - zatym Chrystus hetyja dowady im padaje ŭ wialikim liku.

§ 63. JEZUS ŻJAŬLAJECCA DWUM WUČNIAM U DAROZIE DA EMAUS.

Pad wiečar taho samaha dnia, kali Jezus paŭstaŭ z umioršych, dwa, wučni jahony: Łukaš i Kleofas išli da miastečka Emaus, jakoje lažała niedaloka ad Jeruzalima (15 kilametraŭ). Idučy, jany hawaryli ab usim tym, što stałasia ŭ apošnija dni ŭ Jeruzalimie i razwažali ŭsie fakty, jakija byli źwiazanyja z mukaj i śmierciaj ich darahoha Wučyciela.

Kali jany hetak hawaryli, prybliziŭsia da ich sam Jezus i jak padarožny išoŭ razam z imi; ale wočy ich byli strymany, tak što nie paznali jaho.

Jezus spytaŭsia ŭ ich: „Ab čym heta wy haworycie pamiž saboju i čamu wy sumnyja"? A Kleofas adkazaŭ jamu: „Ty-ž byŭ u Jeruzalimie i nia wiedaješ, što tam stałasia ŭ hetyja dni"? Jezus spytaŭsia: „Što takoje“? Tahdy jany pačali raskazwać ab Jezusie Nazarenskim, jakim jon byŭ prarokam, mahutnym u dziele i słowie pierad Boham — i jak wydali