Dawid pachodziŭ z pakaleńnia Judy — i heta maje swajo značeńnie. Užo ŭ praroctwie Jakuba jość zapawiedź, što z hetaha pakaleńnia buduć wychodzić pawadyry ("nia budzie adniata berła ad Judy") i tahdy prydzie Mesyjaš, kali pawadyrstwa adymiecca ad hetaha pakaleńnia i piarojdzie da čužyncaŭ. Woś-ža pieršym pawadyrom z hetaha pakaleńnia jość Dawid.
Kali Izraelskaje wojska waročałasia z wajny, wychodzili na spatkańnie žančyny i dziaŭčaty i piajali: pabiŭ Saul tysiaču, a Dawid dziesiać tysiač. Hetyja słowy hłyboka zapali ŭ dušu Saula, uzbudzili ŭ im zajzdraść i jon pačaŭ nienawidzieć Dawida. Spačatku skryta, a potym jaŭna staraŭsia, kab jakim paradkam zhubić Dawida. Tak adzin raz, kali Dawid ihraŭ pierad im na harfie, jon, u prypadku wialikaj złości, schapiŭ piku i puściŭ jeju ŭ Dawida, chočučy jaho prabić. Ale Dawid schyliŭsia na bok i pika ŭbiłasia ŭ ścianu.
Pa niejkim časie Saul zrabiŭ Dawida načalnikam nad tysiačaj wojska i abiacaŭsia dać jamu za žonku swaju dačku Michol, kali Dawid zabje, sto Filistynaŭ. Saul dumaŭ, što na wajnie Dawid papadzie ŭ ruki worahaŭ i zhinie. Ale Dawid zabiŭ nia sto Filistynaŭ, a dźwieście, dyk narod jašče bolš palubiŭ i sławiu jaho. Praŭda, Saul addaŭ za jaho zamuž swaju dačku, ale ŭžo pačaŭ bajacca jaho, bo pračuwaŭ, što Dawid moža adabrać ad jaho tron. Dawid užo musiŭ uciakać z karaleŭskaha dwara i krycca pierad Saulam.
Saul mieŭ syna, katory zwaŭsia Jonata. Jon byŭ wialikim pryjacielam Dawida. Saul paklikaŭ adzin raz Jonatu i skazaŭ jamu, što treba kaniečna pazbycca Dawida, bo inakš jon. zaŭładaje karaleŭstwam. Jonata nie zhadziŭsia z baćkam i wykazwaŭ niawinnaść Dawida. Tady Saul źnienawidzieŭ i swajho syna. A Jonata praściaroh Dawida ab niebiaspiecy i radziŭ jamu nie waročacca na karaleŭski dwor. Tady Dawid razam sa swaimi tawaryšami skryŭsia ŭ hory.
Kali Saul dawiedaŭsia, što Dawid znachodzicca ŭ pustyni na adnej hare, sabraŭ 3 tysiačy wojka j pajšoŭ, kab jaho zławić. Kali wojska Saula raźbiehłasia pa horach, šukajučy Dawida, Saul uwajšoŭ da adnej ciomnaj piačory, dzie byŭ schawaŭšysia Dawid sa swaimi ludźmi. Ludzi radzili Dawidu zabić Saula i takim paradkam zbawicca ad swajho woraha, ale Dawid nie zhadziŭsia z hetaj radaj, bo nie chacieŭ zabiwać pamazańnika Božaha, a tolki, padkraŭšysia, adrezaŭ kawałak Saulawaha płašča... Kali Saul ŭžo byŭ daloka, Dawid wyšaŭ z taje piačory i, pakazwajučy kawałak karaleŭskaha plašča, zakryčaŭ, što Saul byŭ u jaho rukach, ale jon nia moh padniać ruki na swajho karala. Saul, pačuŭšy hetaje, wielmi ŭzrušyŭsia dabratoju Dawida i kłaŭsia, što ŭžo nikoli nia budzie jaho praśledawać, ale nie datrymaŭ słowa i pa niejkim časie iznoŭ pačaŭ praśledawać.
