twajmu. Za žyćcia twajho ja nie zrablu hetaha dziela Dawida backi twajho".
Tak jano i stałasia — pa śmierci Salamona Izraelskaje karaleŭstwa padzialiłasia na dźwie čaści.
Salamon pamior u Jeruzalimie i tam-ža byŭ pachawany.
Śmierć Salamona prypadaje bolš-mienš na 975 hod pierad Chrystom. Salamon, choć čaławiek wialiki i razumny, nia ŭmieŭ skirawać swoj narod da relihii, jak, heta razumieli praroki. Kali Dawid usiu swaju dziejnaść padparadkawaŭ wymahańniam relihii i na asnowie jaje zbudawaŭ mahutnuju dziaržawu, to Salamon apiraje swaju dziaržaŭnuju dziejnaść bolej na suwiaziach z susiednimi narodami i hetym šyroka adkrywaje dźwiery dla čužackich upływaŭ. Jahwistyčnaja relihija trymałasia ŭ narodzie Izraelskim nia tolki siłaj swajho Božaha pachodžańnia i źmiestu - jana dziaržalasia jašče dziakujučy adasabnieńniu Izr. narodu ad pahanstwa. Salamon hetaje adasabnieńnie znosiŭ i hetym škodziŭ swajmu, mała wyrablenamu relihijna i palityčna, narodu.
Roskaš karaleŭskaha žyćcia pakrywałasia z pracy ludziej i padatkaŭ. Nadmiernyja padatki wyklikali narakańnie ŭ narodzie i prywiali da takoha sumnaha zjawišča, jak padzieł adnaho narodu dźwie dziaržawy. Kryŭda narodu nia moža prajści biazkarna.
Zaraz paśla śmierci Salamona ŭ karaleŭstwie pačalisia nieparadki i niespakoj. Nadmiernyja padatki wyklikali pratesty i abureńnie narodu. Na čale niezdawolenych staŭ Jeroboam, čaławiek zdolny i adwažny, były načalnik nad rabotnikami pry budowie jeruzalimskich ścienaŭ i źbiralnik padatkaŭ pry Salamonie. Pachodziŭ jon z pakaleńnia Efraima (Jefrema), hetaje pakaleńnie mieła wialikaje značeńnie ŭ druhich pakaleńniach, paložanych na poŭnač ad Jeruzalimu.
Jašče za žyćcia Salamona prarok Achijaš spatkaŭ adzin raz Jeroboama na poli, uziaŭ swoj nowy plašč, padzior jaho na 12 kawałkaŭ i skazaŭ da Jeroboama: "Waźmi sabie 10 kawałkaŭ, bo hetak kaža Pan Boh Izrailaŭ: woś ja razarwu karaleŭstwa Salamona i dam tabie 10 pakaleńniaŭ". Salamon dawiedaŭsia ab hetym, što Jeroboam mieŭ stacca karalom nad 10 pakaleńniami i zatym chacieŭ jaho zabić, ale Jeroboam uciok u Ehipiet i byŭ tam až da Salamonawaj śmierci.
Paśla śmierci Salamona, jak tolki jahony syn Roboam uzyšoŭ na karaleŭski pasad, pryjšli staršyja z narodu i skazali: Twoj baćka nałažyŭ na nas wielmi ciažkoje jarmo (padatki), ablahčy nam i my budziem tabie słužyć". Roboam abiacaŭsia dać adkaz za try dni. Tymčasam źwiarnuŭsia da razumnych i starejšych ludziej za radaju. Tyja radzili jamu ŭstupić prośbie narodu i źmienšyć padatki. Ale Roboam nie pasłuchaŭ ich, ale pajšoŭ za radaj swaich maładych rawieśnikaŭ, jakija radzili jamu hetak skazać narodu: "Kali baćka moj uzłažyŭ na was ciažkoje jarmo, to ja jašče prybaŭlu, a kali moj baćka siek was bizunami, to ja budu siačy skarpijonami" (bičy z žaleznymi kručkami).
