Старонка:Gamalija.pdf/1

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Перайсці да навігацыі Перайсці да пошуку
Старонка праверана

ГАМАЛІЯ

«Ой, няма, няма ні ветру, ні хвалі
Ды з той нашай Украіны!
Ці там раду радзяць, як на турка ўстаці, -
Не чуема на чужыне.

Ой, павей, павей, ветру, цераз мора
Ды з Вялікага Лугу,
Сушы нашы слёзы, заглушы кайданы,
Развей нашу тугу.

Ой, ўзыграй, ўзыграй, сінюткае мора,
10 Ды пад тымі байдакамі,
Што плывуць казакі, чуць відненькі шапкі
На гэты бок за намі.

Ой, божа наш, божа, хоць і не за намі,
Нясі ты іх з Украіны;
Пачуема славу, казацкую славу,
Пачуема дый загінем».



Вось так у Скутары казакі спявалі;
Бедакі спявалі, а слёзы лілісь;
Ліліся іх слёзы, тугу дамаўлялі.
20 Басфор аж затросся, бо зроду не чуў
Казацкага плачу; застагнаў, шырокі.
І скураю, шэры бугай, страпянуў.
І, равучы, хвалю далёка, далёка
У сіняе мора на рэбрах паслаў.
І мора раўнула Басфораву мову,
У Ліман пагнала, а Ліман дняпровай