dalej? Tryccać treci hod krytyčny, ja mušu być zaŭsiody na ŭsio pryhatawany. Stan zdaroŭja nie waroža ničoha dobraha, choć nia jość błahi wielmi. Malisia — trymajsia — wytrywaj: woś prahrama duchowaja na dalejšy šlach. Pracuj, raźwiwajsia, hartujsia — pomni na słowy „Ja ŭskrašeńnie i žyćcio: chto wieryć u mianie, choć-by i pamior — žyć budzie“. Jaki ja cudny mieŭ son na hetu temu, a jaki strašny: zmahańnie dwuch niaboščykaŭ. Brr! Adnak-ža takija sny nie zabywajucca, choć i tłumačacca lohka myślami papiarednimi. Psychika ŭ śnie symbolizujecca dziŭna: raskazwać sny — heta toje samaje, što atkrywać siabie.
2.XI. Mohiłki. Sumnaja adzinokaja mahiłka wajaki idei biełaruskaj: Jana Łuckiewiča. Wiečny supakoj jamu, Boža daj. Napisy niekatoryja duža pieknyja. Woś prykłady: „Poświęcił się i zginął“. „Rwał się ku szczytom i padł ich ofiarą“. „Boże! Žyłam, boś chciał — umarłam, boš kazał — zbaw mię, bo możesz“. „Uleciała do Boga w szóstej wiośnie žycia“…
Ci možna budzie kali skazać ab cełym świecie fizyčnym: „radziŭsia, žyŭ, pamior?“…
14.XI. Zaświr. Radaść i wiasielle. Radaść biassumnaja, choć biaz pryčyny. Rad, što ŭznoŭ da swaich wiarnuŭsia…
7.IV.24. Zakapanaje. Razmyślaju. „Žyćcio majo heta tolki drobny epizod u isnawańni maim. Jak lohka adnak pawieryć u preegzystencyju. Ci-ž Boh pawodle Biblii nie „ŭdychnuŭ“ u cieła ducha?! Značyć z siabie daŭ niešta. Sapraŭdy, „z ničoha“ moža tolki „ničoha“. I nierealnaść zjawiščaŭ materjalnych moža być dakazanaj. Nawat možna pawieryć
