Старонка:Dziadźka Anton (1892).pdf/18

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

praûdzie robić! Uspomniûszy usio, szto my tut hawaryli, wypadzić, szto za wodku, za paczparty, za harbowyja marki, za darohi, zialeza i inyja reczy, biaz czaho żyć nielha, kazna ad samych mużykoû biarec 290 miljonaû rubloû.

A ciapier waźmicia, pryraûniajcia pański padatak — z mużyckim: 36 miljonaû i 290 miljonaû.

Usich ludziej, ad kaho kazna carskaja hetyja hroszy zdziraić, razam i mużykoû i miaszczan wypadzić bolej jak 70 miljonaû i na kożnaha czaławieka wyjdzić płacić pa 4 rub. A jak paliczyć jaszcze toja, szto kożnaja siamja prynamsia 5 dusz stałych maje, szto użo ja mała liczu, to i maicia, szto na dwor, na adnaha haspadara, hetaha paśredniaha padatku i wypadzić bolej jak 20 rubloû na kożan hod.

— „Adnalkoważ, każu ja znowaka da dziadźki Antona, hetyja bahatyja pany jaduć i pjuć róznyja takija reczy, szto ich naszamu bratu i û niebie nielha dastać budzie. A idzie heta ŭsio z zahranicy, a ciraz jaje, ciż car usio darma pazwalaić pierawazić? bo kali jon z nas hetkuju akcyzu ciahnić za takija reczy, biaz czaha u haspadarce i szahu nia dasi, to bardziej jon winien by byû abłażyć usielakija pańskija patreby ku wyhodzie tolki.“