Гэта старонка была вычытаная
ВІНЦЭНТ ДУНІН-МАРЦІНКЕВІЧ
(1808—1884)
ГАПОН
Беларуская аповесць
ПЕСНЯ I
Калі ахвота начата,
Што ж стаіце, як цялята?
Далей, хлопцы, маладзіцы,
Зачніце ад «Мецяліцы».
З камедыі-оперы «Ідылія»
Шум, крык, гоман у карчме,
Кіпіць сельская дружына;
Піва, мёд, гарэлку п’е,
Ажны курыцца чупрына.
Гаспадары за сталом
Громка гутарку вядуць:
А ляндарка з лендаром[1]
Мёд, гарэлку раздаюць.
Хлопцы, дзеўкі, маладзіцы
Ля парога гаманяць,
А старыя чараўніцы
Цішком ля печы сядзяць.
Ананя на скрыпцы іграець
«Лявоніху», то «бычка»,
Гапон жару паддаваець:
«Зыграй, крычыць, „казачка“!»
Аж юкнула Кацярынка,
Так задаў ён кулаком,
«Хадзі, мая ты малінка!» —
Дый затупаў хадаром[2].
