Перайсці да зместу

Старонка:Dudka Biełaruskaja (1907).pdf/23

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ǔ chleǔ nichto nia honie;
Maje, čym abaranicca
I druhich baronie!
Prydzi, jimość, da nas ǔ hości,
Sprawim sabie wiečarynku:
Budzie miasa, buduć kości,
Budzim jeść biez adpačynku“!
— „Dziakuj, dziakuj jahamości
Za wieści takija!
Niechaj prydzie syn u hości,
Pahladzǔ ci wyje?
Bo kažuć, miež wami
Treba wyć waǔkami.
Jaž pa woǔču nia umieju
Ni wyć, ni jeści, ni thać.
Dy skiń skurku dabradzieju,
Bo zubki widać“.

I awiečka, choć durnaja,
A woǔkaž paznaje!

|}

Maja chata.

Biednaž maja chatka, rassiełasia s kraju,
Miež piaskoǔ, kamienniaŭ, la samaha haju,
La samaha boru, na biaražku lesu;
Nichto tut nia trafie, choćby z interesu,
Jak niama harełki, niama kuska chleba,
Dyk jakiž interes, kamu siudy treba?
Da choć niama chleba, žabrawać nia budu,
Pražywu jak kolwiek at pracy, at trudu!

Kiepskaž maja chatka, padwalina zhniła,
I dymna i zimna, a mnie jana miła;