|
Ech, skruču ja dudku!
Takoja zahraju,
Što ǔsim budzie čutka,
At kraju da kraju!
Oj! to budzie hranie,
Jak na powitanie
I jak na wasele,
Niadoǔha tykiele:
Skora skonču pieśni…
Poki dudka treśnie,
Ci pahłochnuć ludzi,
Ci wysachnuć hrudzi,
Siły nadarwucca
Na radasnaj dudca
I wyciakuć slozy
Na suchija łozy…
Wyjdzie duša paraj,
Padymicca s chmaraj,
Tumanam pa rečce
Rasoj razlijecca,
Kalasočki zrosie,
Kab žyta ǔdałosie.
A chleb zjaduć ludzie,
I znoǔ ślaza budzie.
Nu dyk hrajže, dudka!
|
