Гэта старонка не была вычытаная
A Dómce natháła, — dziéuka ciabić zwódzić,
S padwálnym widácca súmierkam padchódzić. —
Prybiéhła Tadorka, — siudý, tudy hlánie,
Aż tut da dziauczyny padwálny prystánie;
A choć basz za żarty s noh jahó zwalíła,
Kułakóm iz nósa lichú krou puściła,
Da Dómka pawiéryu; — ja rádaść paczúła,
Szto pryhóża chłopca k sabié prychinúła. —
Pahánahaż piwa ja im nawaryła,
Niawinnuju dziéuku na czéści shubiła! —“
Skónczyła Agátka, dzíwicca hramáda,
Hrypína smiajécca, — iz warażby ráda,
A Dómka nia śmiéła k Tadórca padchodzić,
Rúki joj całuje, wócz s jajé nia swódzić.
Tak cześć swaju winna Tadórka Hrypinie,
Usie prysudzíli wianóczak dziauczynie!!! —
|}
