Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/119

A tak dúmki pryunýuny sóładka śpiewáje,
Szto za siérca, basz kleszczámi, dziétaczki chwatáje!—

Złósna wam syný zamórśki, zawidna paniata!
Szto Sławiáńskaja ziamiélka u rózum baháta; —
Wyb chaciéli usie rózumy i swaí i nászy,
Mauláu sarańczá na niwie, pajéści u kászy,—
Nia dażdáńniaż mudrahéli! — i nászaja niwa,
Wialikimi dudarámi uzdawól szczaśliwa! —
Bíciaż czałóm trom sakałóm chłapcý, maładzicy!
Hétaż kwietki s swójśkaj wiétki, Sławiańskaj ziamnícy!!—

---

25 Października
1856 roku.

|}