Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/109

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Zdarówiejka pána dúszkam prapiwájcia; —
Wy chlapcý, dziauczáta karahód wiadzície,
Pakúl mauu zmóha, — achwótna skaczýcia! —“

Tut Astáp muzýka uciáu, basz z zawúcha:
Paszłá łádam dziétki wiasióła krutúcha: —[1]
Karahódam práwić s paniczóm Tadórka,
Paślá hulnúu s jóju Naúm Pryhawórka,
Panók wiásialéńki, — razúmny, kryj Boże!
Jahó u rózumie i písar nia zmóże,
A písar nász, brátki, — niéczaha kazać!
U Chałópieniczach uczýusia czytáć!
Wialíka hatóuka! — mauláu siéna stoh,
Da pan zahnóu jahó u kazínny roh. —
Jon i kníżki pisze, piésiańki spiewáje
Tak úmny, szto usiáki mużýk panimáje. —

Kóżan pan s dziauczynaj achwótna niasiecca,
Krutniá, da i hódzia! — pot rakóju ljécca: —
Dasúham Tadórce Dómka kulák súlić,
Abniáu tónki stánik, — da siérca prytúlić,

  1. Krutucha —taniec Białoruski, jak u nas miacielica. —