Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/107

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Jak maładý żniéjki żywół pakrapili,
Takój swamú pánu piéśniaj zazwanili: —
„Da zialón bor, zialón,
„Nad usími barámi! —
„Da sławión nasz pan, sławión,
„Nad usími panámi! —
„U nászaha pána
„Kuná pa dwaré ihráje,
„Sabalá wyzywáje;
„Sabalú, sabalú — pahulájem s tabóju, —
„Razwiasialim swajhó pána: —
„Sztob Boh jamú dau pánin maladúju,
„I czaládku wiasiałúju! —“

Kónczyusia półudzień, — daj Boh na uwieś wiek!
Jeu, piu, pakúl zmóha, kóżen czaławiék,
Paślá at hramády wojt k pánu jawíusia,
Nízińka u nóhí tréjczy pakłaníusia, do
Machnúu siúdy, túdy szápkaj, sztob mauczáli,
Dyj puscíu swoj hółas, hdzie panki stajáli. —