Старонка:Dudarz białoruski czyli Wszystkiego potrosze (1857).pdf/105

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

„Choć czarwóny złoty,
„Dla nászaj achwóty,
„Żytu na urażáj,
„A pánu na dóuhi wiek. —
„Pánu wianók,
„A nam haréłki zbanók! —“

Razpłákausia pan dóbry, — rad basz pryhawórce,
Śniau s halóuki wianóczek, a kraśnaj Tadórce,
Súnuu u biéłu rúczku aż dwa karbawáńcy;
Részta dla pamahálnic. — Céluju czerédu,
Sztob krychú pakrepiłaś, zaprasíu k abiédu,
A na paślá Astápu kazáú íhrać tańcy. —

Maładziéńkijeż naczynalnicy,
Pryhóżeńkije pamahálnicy,
Jak haréłki napilisia,
Tak za piéśniu uzialisia. —

„Wysok jáwar, wysók,
„Nad usími jawarámi!