VIII. Mowa Skaryny.
Sam Skaryna ǔ swaich pradsłoǔjach ćwierdzić, što jon piša knižki „ruskim jazykom". Dyk treba nam nad hetym krychu zatrymacca.
Ziemli, zaniatyja ǔschodnimi sławianami, heta znača: Biełarusami, Ukraincami i Maskoǔcami, za časoǔ Skaryny, a tak-ža prad im i krychu paśla jaho, zwalisia ahulnym imieniem „ruskimi", a mowa ǔsich ich „ruskaj". Nazoǔ hety byǔ pradusim palityčny.
Usie try hetyja narody, paǔstaǔšyja z blizkich i swajackich da siabie plamion uschodnia-sławianskich, mieli mnoha čaho miž saboj padobnaha. I woś-ža stałasia tak, što siarod hetych narodaǔ, na pačatku ich histaryčnaha žyćcia, palityčnuju ǔladu ǔziali ǔ ruki dalokija narmany z plemieni „Rus". Jany zawajowywali sławian i kirawali imi. Z ich paǔstali kniazi „ruskija". Ich patomki, naturalna, źmiašalisia z sławianami i pawoli ničoha ǔžo supolnaha ǔ sabie z narmanskim plemieniem „Rus" nia mieli. Adnak, nazoǔ „ruski" zatrymaǔsia za imi i pašyryǔsia razam z uładaj na ǔsie ǔschodnia-sławianskija ziemli.
Dziela hetaha i piśmienstwa z henaha času, jak siarod Maskoǔcaǔ, tak Biełarusaǔ i Ukraincaǔ, zwałasia hetym ahulnym imieniem „ruskaje". Ale heta nia znača, što jano było niejkim zusim adnalkowym. Nie. Užo ǔ Skarynaǔski čas Biełarusy, Ukraincy i Maskoǔcy stanawili całkom asobnyja narodnaści,
