błahija chwaroby i hatujuć biez pary śmierć i wiecznuju karu? Nie, lepsz słuchać Boha i praŭnych źwierchnikaŭ czym służyć nirazumnym, a hresznym pažadańniam cieła!
Szczyraść.
Szczyraść, heta jość cnota, praz katoruju zausiody czaławiek pakazwajecca takim, jakim jość pa praudzie.
Szczyraść u hutarkach inaksz nazywaicca praŭdamoŭnaściaj, szczyraść u pastupkach nazywaicca czasam sumlennaściaj. Szczyrym jość toj, chto haworyć i pastupaje zaŭsiody tak, jak dumaje biez nijakaho nadrablańnia, ścierahuczysia falszywaści: dumać inaksz, kazać inaksz, a rabić jaszcze inaksz. Kab być szczyrym dyk treba:
1) Scierahczysia, kab ni machlawać nawat na żart sławami i brydzicca ŭ sercu ŭsiakim machlarstwam.
2) Wyścierahacca usiakaj dwuznacznaści, zaputawańnia sprawy i ŭsiakaj krutni, ale kali dzie treba, stawić recz tak, jak jość.
3) Być takim na słowie i ŭ pastupkach, jakim joś pa praŭdzie; nie pakazywajuczy wialikaj pryjaźni tam, dzie jaje nia czuim, ani jakoj cnoty, katoraj ni maim ani miłaści da jakoj asoby, czaho ŭ sercu ni maim.
4) Z usimi ludźmi pastupać atkryta,
