Kab mieć hetu cnotu, nia hodzi słuchać tolki ważniejszych źwierchnikaŭ, a miensz ważnych nie, nia hodzi spaŭniać tolki tyja zahady, szto i nam padabajucca, ale treba: 1) Chutko, mużna, pakorna i zaŭsiody słuchać i swaju wolu paddawać pad wolu zahadujuczych. 2) Achwotna spaŭniać tyja zahady, szto naszaj woli nie padabajucca. 3) Słuchać nia tolki dobrych i pamiarkoŭnych źwierchnikaŭ, ale i tym szto wymahajuć aż praz mieru, aby pakazać swaju źwierchnaść. 4) Nawat dumki nam nie skazanyja praz źwierchnikaŭ, ale zhadanyja nami wypaŭniać. 5) Pry kożnym wypaŭniańni zahadu starszaho i ŭ duszy mieć akt paddańnia woli swajej pad wolu źwierchnika. 6) Pasłusznaść pawinna być wolnaja ad usia kaho nadrablania wykrutaŭ, narakańniaŭ i nistałaści.
Ab hetkuju cnotu i treba staracca kożnamu czaławieku, bo jana miłaja Bohu i karysna hramadzianstwu i samomu pasłusznamu. Jana prynosić jamu szmat dabra, baronić ad szmat jakich niszczaściaŭ.
Ciż dobra tamu, chto, kab nia treba bylo słuchać, nia idzie ni na jakuju służbu, ni biarecca da nijakoj pracy, a zatoje musić ciarpieć hoład i choład, abo kidaicca na czużoje dabro, a złoŭlany na zładziejstwie musić ciarpieć karu za heta? Ci dobra iznoŭ tamu, chto, kab nia wypaŭniać prawoŭ Bożych idzie za niskimi pažadańniami cieła, a tyja ŭciahawajuć jaho ŭ balota hrechu ŭ roznyja
