sam u brudnyja reczy i druhich nie ciahnuŭ u sztokoleczy padobnaje.
Cieło nie zważajuczy, ci heta kamu budzie ŭcieszna, ci kryŭdna, ci moralna, ci hreszna i brudna każe czaławieku szukać zdawaleńniaŭ zmysłowych (cialesnych), choć jany wielmi czasta i tamu samamu czaławieku nia jduć na karyść i zdaroŭje.
Hetak miż duszoj i ciełam wiadziecca biezupynnaja wajna.
Hłaŭnakamandujuczym u henaj wajnie jość rozum i zależna ad taho, ci rozum jość zdarowy ci chwory, wajna pierachilaicca na toj ci na druhi bok.
Zdarowy rozum zaŭsiody stanowicca na staranie duszy i tady cieło padbiwaicca pad jaje panawańnie. Cieło, jak padbity narod, zaŭsiody budzie dabiwacca swaich prawoŭ - zdawaleńnia swaich žadańniaŭ, ale panujuczaja dusza pazwolić ciełu tolki na toje, szto nie praciwicca jaje interesam.
Chwory rozum biare staranu cieła, a tady ŭżo biada duszy, bo choć jana ŭściaż budzie kryczać ab niesprawiedliwaści, jakaja dzieicca, choć budzie pakazawać, szto dahadżańnie zmysłam szkodzić nawat samomu ciełu, hołas jaje budzie zahłuszany szałam cialesnych, nizkich i brudnych niraz żadańniaŭ i taki czaławiek — heta żywy trup, heta źwiaro ŭ ludzkoj pastacii, stwarenńie nia hodnaje nazwańnia czała wieka.
Jość na świeci szmat ludziej, u katorych rozum niejak sam nia wiedaje na