Гэта старонка не была вычытаная
Woś u Rudabiéłca wialíka hramáda[1]
Zbiéhłasia u bażnicu paháńskaha Łáda,[2]
Dzień jahó świacíci — jamú pamalícca,
Na usio dabró łádu at niahó dabícca. —
Sztób łádziu u kléci, abóry — u póli,
Stob żanichám łádziu szczásliwyje dóli,
U pszczólnaj achwócie — u źwiarýnnaj lóuli,
U kaniách — skacínca damászniaj hadóuli. —
Ahní Bóhu Łádzie járki zapalili,
Na achwiáry jamú usiahó na znasíli,
Zakuryli łádan, aż ny paciamniéła;[3]
Mólicca hramádka — jak kamú pryśpiéła. —
Na práwa mużczýny — na léwa kabiéty,
Szluć pahańsku Bóhu światyje abiéty. —
Jakíjeż try dziéwy? — nia dziéwy — cud Bóży!
Jak wisiańki kráśny — jak kwiétki pryhóży,
Uziáuszyś za rúczki, u kaściół uchódziać;
Maładýje chlapcý waczéj s nich nia zwódziać. —
- ↑ Rudobiełka — majątek obywatela Aleksandra Łappy — w Bobrujskim powiecie.
- ↑ Bożek, czy bogini Łada — jest to Litewska Ceres, do niej należała opieka nad płodami ziemnemi i wszelkim dobytkiem. Uroczystość jéj obchodzono w jeden dzień z kupałłą, z tąd wnoszą iż to musi bydź jedna i taż sama bogini.
- ↑ Ładan — kadzidło ze smoły, używane i dzisiaj po kościołach.
