tamu, što nia trymajucca filozofičnych, abo lepš — filozofičnaha z patrebnaj jasnaściu i ścisłaściu.
3. Što kaža wiera ab Bohu?
Čaławiek jość takim, što sam biespasiarednia i miljonnaj čaści świetu daśledzić, paznać nia moža. A znać jamu chočacca ŭsio — Woś tut ratuje čaławieka prymieta jaho rozumu, katoruju nazwali wieraj. Hetaja wiera pieranosić nas u našaj sprawie istnawańnia Boha z haliny teoretyčnych razwažańniaŭ, spekulacyi na hrunt čysta histaryčny i kaža nam pastawić sprawu tak: Ci Boh, kali Jon jość, nia daŭsia ludziam jak inakš paznać, jak tolki cieraz świet? Ci Boh prosta nie skazaŭ što ludziam ab sabie, ab swaim istnawańni? Adkaz hatowy: tak, Boh ludziam abjawiŭsia, skazaŭ mnoha ab sabie. Ab hetym świedčyć Biblija i Tradycyja, a Biblii i Tradycyi pilnuje Kaścioł św. Tut užo majem sprawu z faktami istnawańnia chryścijanstwa, Kaścioła, Biblii, Tradycyi, z faktami, katoryja ŭwodziać nowyja paniaćcia i rečy: da pryrody dadajuć nadpryrodu, a ŭ sprawie istnawańnia Boha dadajuć, što Boh istnuje adzin, ale ŭ troch asobach. — Zapiarečyć hetym faktam nia štuka, tak jak i nia štuka zapiarečyć racyjanalnaści świetu, ale piarečańnie, jak my ŭžo ŭspaminali, sprawy nie ablahčaje, nie kasuje, ale ŭsilwaje. A chiba-ž užo toj, što piarečyć, nia dojdzie da takoj niedarečnaści: niama Boha, niama chryścijanstwa, niama ŭsiaho świetu, niama mianie, niama majho piarečańnia, majho niama. Dyj choć-by taki najšoŭsia, świet i Boh ad hetaha nie prapaduć. I tak tady: kudy
