Značeńnie biełaruskaj pracy ŭ hetym časie ks. Fr. Hrynkieviča vialikaje. Na biełaruskich ziemlach Horadzienščyny, u časie pounaha zaniapadu biełaruskaj nacyjanalnaj dumki, jon pieršy pavioŭ adradženskuju kulturnuju pracu. A praca jaho była nia lohkaj. Strašennymi pieraškodami byli: ciemnata našaha narodu i varožaść rasiejskaj imperyi. Niaprychilna i varoža, a prynamsi niedavierliva adnosiłasia da biełaruskaj spravy tak-ža bolšaść i polskaj intelihiencyi, jakaja pačatki biełaruskaha adradžeńnia ahułam kali i padtrymlivala, dyk nastolki, naskolki hena adradžeńnie było raskładovym dziejnikam „единой и недѣлимой" Rasiei, a biełaruskaja nacyjanalnaja ideja, jak samastojnaja vartaść, padtrymańnia ŭ polskaj intelihiencyi, za małymi tolki vyniatkami, ahułam nia mieła.
Ks. Fr. Hrynkievič u svajej biełaruskaj pracy, praŭda, apiraŭsia na henuju polskuju intelihiencyju, ale hena apora, jak bačym, była palavičnaja i niapeŭnaja. Nie zvažajučy adnak na heta, adradženiec naš, badaj praz piać hadoŭ, vytryvała siejaŭ dobraje ziernie ŭ dušach biełaruskaj moładzi.
Moładź-ža hena ziernie achvotna prymała i raźvivała dalej, zanosiačy jaho ŭ vyšejšyja škoły. Hurtok studentaŭ Biełarusaŭ, jaki isnavaŭ prad vajnoj u Pieciarburzie, za isnavannie svajo byŭ niamała udziačny narodnickaj pracy na hruncie Horadzienskich himnazijaŭ ks. Fr. Hrynkieviča. Tak napr. Adam Byčkouski, najbolš dziejny siabra "Chatki", za časaŭ studenckich byŭ adnym z zakładčykaŭ ŭ 1912 h. u Pieciarburzie "Bieł. Nav.-Litaraturnaha Kružka". Uznoŭ-ža časapis biełaruskich studentaŭ "Ranica", što vychodziŭ u Pieciarburzie ŭ 1914 h. — heta płod pracy pradusim tych studentaŭ, što vyjšli z Horadzienskaha Hurtka.
