Старонка:Bielaruski-chryscijanski-ruch-histarycny-narys.pdf/57

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка была вычытаная

vartaść i jakija nadrukavany ŭ "Našaj Nivie“ u 1909 h. u № 19: "Kakałuša" i ŭ № 20 taho-ž hodu vierš: "Piavun-Hayarun".

6. Pieršym paśla J. Mamyša nastupaje vydatny Biełarus seminaryst u Pieciarburskaj Duch. Seminaryi Al. Astramovič (A. Ziaziula) (+ 17.1.1921), rodam z Ašmianščyny. Byŭ jon tam u seminaryi 1905-1910 h. Užo tady byŭ całkom śviedamym Biełarusam, pisaŭ biełaruskija vieršy i šyryŭ słovam i knižkaj biełaruskuju śviedamaść pa biełaruskich siołach, byvajučy tam na vakacyjach. Staŭšysia ksiandzom, Al. Astramovič užo byŭ viedamy jak biełaruski paet i narodny i relihijny dziejač.[1]

Słovam, za pieršy dziesiatak hadoŭ XX st. biełaruski katalicki ruch, jak bačym, užo byŭ značny. Voś što ab hetym piša Anton Navina:

"Lepiej staić sprava z katalickim duchavienstvam. Ci tut litoŭskija ksiandzy dajuć dobry prykład, ci katalickija duchoŭnyja ŭłady ŭmiejuć hladzieć upierad — u budučyniu — dalej za pravasłaŭnych, trudna napeŭna skazać. Adno tolki bačym: miž maładymi ksiandzami (asabliva jašče vučaščymisia), katoryja vyjšli z vioski i nie adarvalisia ad jaje susim, traplajecca ŭsio bolej i bolej śviadomych biełaruskich patryjotaŭ. Dzie-nie-dzie — časta pad stracham svajho bližejšaha načalstva — jany ŭžo pačali ŭ kaściele havaryć kazańni pabiełarusku, vydajuć katechizmy i relihijnyja knižki ŭ biełaruskaj movie i t. d. Usio heta — ksiandzy-narodniki, ludzi, katoryja skroź svaje relihijnyja spravy i idei ŭmiejuć bačyć žyvy narod; heta — ksiandzy-hramadzianie Osvajho kraju. Ale poruč z imi ŭ katalickim ducha-

  1. Padrabniej ab žyćci, paezii i pracy A. Ziaziuli hl. maju pradmovu da zbornika vieršaŭ jaho: „Z Rodnaha Zahonu", vydanaha ŭ 10-tyja ŭhodki śmierci paeta. Vilnia, 1931.