staradaŭny biełaruski jazyk musić vart čahoś, kali možna na jaho skład pieratłumačyć najcalniejszyje paetycznyje utvory vialikich pisacielej".
Hetyja słovy jaho jak-ža prypaminajuć "Pradmovu" Fr. Bahuševiča!..
Al. Jelski pišaŭ vieršam i prozaj tak-ža ceły rad i samastoj nych nievialičkich prac pabiełarusku, majučy ŭ ich na mecie narodna-praśvietnyja mety, a tak-ža zaklikaŭ narod lubić aprača movy i ŭsie svaje zvyčai, dobryja pryvyčki, pieśni, vopratku i h.d. Miž inšym sabraŭ i vydaŭ: "100 prykazak, zahadak, prydumak i gavendaŭ dla pažytku Biełaruskaha (Kryvickaha) narodu. Sabraŭ A. J. U Vilni 1908". Knižyca heta, jak bačym, užo źjaŭlajecca až u pieršym dziesiatku XX st.[1]
Dapaŭnieńniem viestak ab Jelskim moža takža słužyć nam uspamin ab im, źmieščany ŭ Bieł. Vilenskim kalendary na 1917 h., jaki padajom tut calikom.
"U jaho asobie — čytajem ab A. J. u henym kalendary — zyjšoŭ u mahiłu apošni pradstaŭnik taho kirunku, da katoraha ŭ svaim časie naležyŭ Marcinkievič, Tapčeŭski, Dyboŭski, a jašče raniej — Rypinski, čečat i inšyja. Usie jany ideolohii "šlachockaha demokratyzmu", katory, choć i na svoj asablivy sposab, pryznavaŭ svaju pavinnaść pracavać dla biełaruskaha narodu, apiekavacca "mienšymi bratami", viaści ich pa darozie cnoty i bajaźni Božaj. U čyślenych vydańniach svaich drukavanych pabiełarusku prozaj i vieršam, Jelski za apošnija niekalki dziesiatkaŭ hadoŭ źviartaŭsia da narodu
- ↑ Карскiй III, 3, 135 - 140 i Wielka Powsz. Encykl.
Ilustrow. pad słovam A. Jelski.
A. Jelski pisaŭ tak-ža i papolsku: „O fabryce szkła i zwierciadeł w Urzeczu" i "O pasach słuckich".
