ły, prynialisia da ich, jak najlepš. A pradstaŭniki hetyja — heta-ž viaskovaja intelihiencyja, heta mazhi i serca šyrokich sialanskich słajoŭ.
Siarod supracoŭnikaŭ i prychilnikaŭ było niekalki i biełarusaŭ pravasłaŭnych. Takim čynam haloŭnaja meta "Krynicy" — nie razdzialać, a złučać usich biełarusaŭ u vadnu narodnuju siamju, choć u małoj miery, ale tak-ža ŭvachodzić u žyćcio.
Na naradzie padčas śviatkavańnia našy supracoŭniki i prychilniki vyskazalisia: za patrebu biełaruskaj narodnaj škoły, za zamienu pa kaściołach i cerkvach polskaj i rasiejskaj movaŭ na movu rodnuju biełaruskuju, za hłybokuju reformu rolnuju, za patrebu ŭ žyćci narodu relihii, za pryvatnuju ŭłasnaść i ŭrešcie vykazali zrazumieńnie patreby imknieńnia da ideału poŭnaj samastojnaści biełaruskaha narodu[1]."—
Ad hetaha bolš-mienš času "Biełaruskaja Krynica" (zamiest zakrytaj polskimi ŭładami "Krynicy") pierastała być tolki orhanam katalikoŭ, a stałasia ahulna-biełaruskaj i chryścijanskaj, stałasia časapisam i katalikoŭ i pravasłaŭnych niezaležnickaha palityčnaha kirunku. Takoj jana astałasia až da svajho kanca ŭ 1937 h.
Dziela pracy katalickaj dla katalikoŭ Biełarusaŭ u 1928 h. paŭstaŭ adumysłovy časapis "Chryścijanskaja Dumka", jakaja vychodzić i siańnia.
8 kastryčnika 1932 h. "Bieł. Krynicy" spoŭniłasia 15 hadoŭ jaje isnavańnia. Z hetaj nahody spatykajem u jej artykuł ab kanfiskatach jaje ŭładami. Voś što tam miž inšym čytajem:
"Hod 1923 prynios "Krynicy" pieršuju kanfiskatu administracyjnymi ŭładami i 3 mies. turmy redaktaru.
- ↑ "Bieł. Krynica" № 38, 1926.
