Rabili i robiać sproby biełaruskaj relihijnaj pracy na vydavieckaj nivie i unijaty. Rabotaj hetaj kirujuć polskija jezuity. Praz daŭžejšy čas jany vydavali miesiačnik (hraždankaj) „Да Злучэньня“, a ciapier vydajuć tak-ža miesiačnik — łacinkaj! — „Złučeńnie". Rabota heta adnak zaŭsiody da biełaruskaści była niaščyryja i dla relihijnaj kultury biełaruskaha narodu nia pryniesła badaj ničoha.
Vydaviectva „Krynicy" ŭžo było naładžana ŭ 1916 h. u Pieciarburzie. Kala hetaj tady spravy rupiŭsia ks. F. Abrantovič, ciapierašni Apostalski Administratar u Charbinie. Pačała-ž adnak „Krynica" vychodzić na nastupny 1917 h. 8 kastryčnika ŭ tymža Pieciarburzie. Da kanca hetaha hodu vyjšła jaje 6 numaroŭ.
U nastupnym 1918 hodzie vyjšli „Krynicy" tolki try numary: u tym-ža Pieciarburzie dva i adzin u Miensku. Ciažkija časy vajny i revalucyi čaściejšamu vychadu hetaha časapisu nia spryjali.
U 1919 h. u žniŭni miesiacy, užo ŭ Vilni, „Krynica" adžyła i pačała vychodzić nanova. Da kanca hetaha hodu vyjšła jaje tut 12 numaroŭ.
Dalejšy vychad „Krynicy" ŭ h. 1920 adbyvaŭsia z pieraryvam. U pieršaj pałovie lipnia Vilniu zabrali balšaviki. Vydaviectva „Krynicy" spyniłasia na numary 14. Paśla-ž vychadu z kraju balšavikoŭ, pačakaŭšy niekalki miesiacaŭ, u śniežni, „Krynica" pačała vychodzić dalej. Ad pieraryvu da kanca hodu vyjšła jaje jašče tolki dva numary. Takim čynam za 1920 h. „Krynicy" było numaroŭ 16.
Hod 1921 dla „Krynicy" ŭ peŭnym značeńni byŭ ščaśliviejšym. Za hety hod časapis hety znač-
