Старонка:Bielaruski-chryscijanski-ruch-histarycny-narys.pdf/161

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

dom za szkadlivuju dla hramadzianstva, ci kaho niebudź rabotu, ahitacyju — a takža presu.

8) kab usie, katoryje znachodziacca na słužbie publicznaj adkazvali pierad sudom.

9) uviadzienia samauradu hminnaha i pravincyjalnaha.

10) Sto datyczyć ajczyny svajej — Biełarusi — Ch. Demokratycznaja Złucznaść Biełarusaŭ žadaje, kab jana była cełaj, niepadzielnaj i volnaj.

11) Kab na Biełarusi była roŭnaść i svaboda hramadzianskaja i zapeŭnieny pravy narodnych mienszaściaŭ.

12) kab sojm volnaj Bielarusi, katory budzie vydavać pravy, byŭ vybrany na asnovie spraviadlivaha, pauszechnaha hałasavania i kab tolki jon mieŭ pravo skazać słovo ab uradzie i jaho formie na Biełarusi i ab adnosinach da druhich haspadarstvau. —

Hetak u hałoŭnych punktach vyhladaje ideolohičny voblik BChDZI.

Knižyca "Ustava i Prahrama" zakončana biełaruskim relihijna-narodnym hymnam Andreja Ziaziuli: "Boža, što kaliś narody na asobki padzialiu" i vieršam "Nikoli" taho-ž paeta.

Bieł. Chr. Dem. Zł., jakaja, jak pakazvaje statut i prahrama, — mieła "patronam" katalickaha ksiandza i imknułasia dałučyć da Unii pravasłaŭnych, — u hetym pieršym peryjadzie svajho isnavańnia była arhanizacyjaj vyklučna katalickaj, kaścielna-hramadzkaj i — jak skazana ŭ ahulnych pryncypach prahramy: — "evalucyjnaj, nadpalityčnaj, mižnarodnaj, nadstanovaj".