sary, Dziśnienskaha pav. Parafija heta raskidana vielmi daloka, bo katalikoŭ u vołaści ŭ niekalki razoŭ mieniej, jak pravasłaŭnych. Nia hledziačy na heta, ks. M. Šalkievič byŭ adnahałosna vybrahy staršynioj vałasnoha kamitetu; adznačaju tut, što nia čuvać było, kab choć adzin z ksiandzoŭ palanizataraŭ byŭ vybrany ŭ jaki-niebudź kamitet. I sapraŭdy heta niemahčyma, bo vołaści čysta katalickija, abo prynamsi, z bolšaściaj katalikoŭ u Biełarusi na toj bok frontu vielmi redki, dyk choć-by hetkamu ksiandzu i paščaściła abałamucić Biełarusaŭ katalikoŭ, pravasłaŭnyja za im nikoli nia pojduć.
Taksama, aprača niekalkich zdareńniaŭ, dzie śviaščenniki — śviedamyja Biełarusy, navat u vołaściach čysta pravasłaŭnych śviaščeńniki nidzie nia byli vybrany ŭ kamitety; naadvarot, z pačatku revalucyi adnosiny miž pravasłaŭnymi i ich śviaščeńnikami byli vielmi zavostrany.
Sioleta 23 marca na biełaruskim źjeździe ŭ Miensku byli pradstaŭniki i ad ksiandzoŭ."[1]
Ale lohka možna było pradbačyć, što jak naahuł, tak asabliva ŭ toj čas, kali ŭhłyblałasia palityčnaja i hramadzkaja revalucyja, takaja supolnaja, miašanaja praca nia ŭtrymajecca i chutka pryjdzie čas, kali treba budzie chadzić svaimi ŭłasnymi darohami. Jak-by pryhataŭlenniem da hetaha byŭ zjezd biełaruskaha katalickaha duchavienstva ŭ Miensku 24 i 25 traŭnia 1917 h.
U arhanizacyjny kamitet hetaha źjezdu, jak vidać z zaprosinaŭ, uvachodzili ksiandzy Biełarusy: L. Chviećka, V. Hadleŭski, A. Astramovič (A. Ziaziula), F. Budźka i A. Cikota.
- ↑ Biełaruski Kalendar na 1918 h., bač. 29-30.
