— 8 —
u apošnija časy dapiała swajho kulminacyjnaha punktu.
Praŭda, znachodziacca časami adzinki siarod biełaruskich intelihientaŭ, jakija ščyra, ci niaščyra, biarucca da sprobaŭ supracoŭnictwa i zhodnaha sužyćcia ŭ interesach polskaj palityki. Praktyka adnak pakazała, što eksperymenty z polonofiłami ŭ Polščy nia žyćciowyja, bo robiacca jany ŭradam jak prociŭwaha nacyjanalnamu frontu. Polonofily Biełarusy ničoha, dziela hetaha, Biełarusam nie dali, aprača raźbiwańnia nacyjanalnaj jednaści, da čaho jany byli pastaŭleny i da čaho stawiacca ciapier.
Hety karociańki ahlad našaha žyćcia palityčnaha ja daŭ nie dziela taho, kab na kahoś aburacca ci dziwicca. Ja chacieŭ tolki pakazać jak štodziennaja ćwiordaja i realnaja sapraŭdnaść topča ŭsialakuju humanitarnaść i prawa, kali hetaha wymahaje zakon raźwićcia, abapiorty na zmahańni za byt. Nia što inšaje jak hety samy zakon prymušaje kožny narod zdabywać sabie palityčnuju niezaležnaść, bo tolki jana moža stwaryć naturalnyja ŭmowy nacyjanalnaha, kulturnaha i palityčnaha raźwićcia.
I što-b nie hawaryli ab mahčymaj wolnaści narodu biez palityčnaj dla jaho niezaležnaści, usio-ž taki jana nia budzie takoj poŭnaj, jak heta bačym u zapraŭdy niezaležnaha narodu ŭ ramkach swajej dziaržaŭnaści.
Kali hawaryć ab palityčnaj Niezaležnaści biełaruskaha narodu, to biazumoŭna my musim spatkacca z zakidam, što Biełarusy ŭ sučasny mament nia mohuć damahacca samastojnaści
