|
Hej, tam ŭ łuzi kalina stajała,[1]
Hej, tam miła z miłym razmaŭlała.
Umru, miły, umru milusieńki.
Złažy na mnie wyšytu saročku,
Schawaj minie ŭ wišniowym sadočku,
Skapaj na mnie wysoku mahiłu,
Ŭsadzi na mnie čyrwonu kalinu,
Budzieš chadzić da minie ŭ haścinu.
Pašoŭ miły ŭ sadok pad kalinu
Zajšoŭ da swaje miłaj ŭ haścinu —
„Ustań, miła, kalina zradziła.“
„Niachaj rodzić, choć pa ziamle ŭjecca.
Maje serca da cie nie adazwiecca.
„Ustań, miła, mały synok plača.“
„Niachaj plača, niachaj pierastanie.“
maje serca ad ziamle ni ŭstanie.
„Ustań, miła, karoŭki rykajuć“.
„Puščaj cialatka nichaj wysysajuć.
„Ustań, miła, świnački skryhičuć.“
„Dawaj jeści, nichaj ni skryhičuć.“
|
