— 97 —
Kamiennaja truna.
Niepadalok ad miesta Dzisny, s prawaj starany traktu, što idzie z Dzisny na Hermanawičy, praježdžajučy ůbačyš stromkuju, kučemkawatuju horku, zarosšuju lesam. Horka heta akružena topkim bałotcam, a na wiersie jaje, na samym ščycie lažyć wialičežnaja kamiennaja truna. Kali, chto i na jakuju pamiatku pałažyŭ tam henu trunu, historyja nia wiedaje, a narodny skaz pieredaje s pakaleńnia ŭ pakaleńnie nižejpisanuju apowieść.
Kaliś-to, daŭnym dauno, na horcy stajali pyšnyje charomy bahatych bajar Niamiroŭ. Charomy byli akruženy dubowym wastrakołam i ablityje kruhom wadoj. Daloka sławiłosia miž worahoŭ niedastupnaje Niamiraŭskaje hniazdo, a ješče dalej ich radawaja aružnaja sława nieprymirymych wojaŭ, usławiŭšychsia niesčyślonymi pieramohami na paloch bitw. U zbrojnickaj światlicy niamiraŭskich tutejšych charomaŭ, na pačesnym miejscy, wisieŭ kawany, čarlony ščyrym zołatam ščyt i dwuručny, abasiečny mieč słaŭnaho Hrymona-Niamiry, učaśnika Alehawaho pachodu na hrekaŭ U kniažaj radzie, na połackim zamku, staršy rodu Niamiroŭ zasiedaŭ prawaruč kniazia, na pieršym miejscy. Hetki to byŭ rod Niamiroŭ.
Dy tolki ciapierašni naščadak, panury Butrym, paniziŭ sławu rodu swajho. Nie pieramohami ŭ bitwach z worahami pamnažaŭ jon swajo bahaćcie, a razbojami i kryůdaj padniawolnaho ludu. Hłybokije patcharomnyje poruby napoŭnieny byli ludźmi, zakawanymi ů dyby, katorych ułasnymi rukami lubiŭ katawać Butrym. Prachodziačy mima Niamiraŭskaho dwara, časta čuwali ludzi stohny i płač, a časam chwali akružajučaho charomy wozierca wykidali na bierah kawałki čeławiečaho cieła, nieraz dziawočaho.
Ciažka žyłosia ŭ panurych Niamiraŭskich charomach Butrymawaj žoncy, krasnaj pani Mary i jana pawiernikam dum swaich i žurbot učyniła maładoha bajarčyca Ramaškowiča. Raz u noč majowuju krasnuju paniu Maru asabliwa wostry žal razabraŭ na swaju biesprytulnuju dolu, i jana, ů sadku stojučy, sukłaniŭšysia na plačo bajarčyca Staŭry, horka zapłakała. U hety moment u sadok uwajšoŭ bajaryn Butrym. Hrozna jon kinuŭ wokam na žonku i na maładoha bajarčyca. Moŭčki spyniŭsia, lasnuŭ u dałoni na stralcoŭ swaich; kali na klik jaho zjawilisia jany, — azwaŭsia panura
