«Značyć, tak jano i jość,
«Wiercie mnie wy, waša mość».
Tak Maciejka atpiraŭsia.
Światy Jury pasprečaŭsia,
Potym bačyć, što darma
Tut stajaci, što nima
Ŭžo nijakaje nadziei
Dastać stremia ad Macieja.
— «Z majho stremia tabie žyču
«Spažywaci. Nie pazyčyŭ,
«Kab ja wiedaŭ… Što-ž rabić!» —
I, skazaŭšy tak, światy,
Paskakaŭ u les husty.
Maciej stremia atkapaŭ,
Dy za pazuchu schawaŭ
I pajšoŭ sabie da chaty
I wiasioły, i bahaty.
Jak da chaty jon zajšoŭ,
Jak dziaciej swaich znajšoŭ,
Jak jon dalej sabie žyŭ
S kim swaryŭsia, s kim družyŭ,
Mieŭ u žyćci jaki jon cel, —
Ja nia wiedaju. «Kruciel!»
Na jaho kazali ludzi.
Niechaj hetak sabie budzie!
Mnie-ž, kali tak waša łaska,
Za maju za hetu kazku
Win a čaru padniasicie
Dyj zakuskaj nadarycie.
Aleś Harun.
|}
