Старонка:Apawiedańnia i lehiendy wieršam (1914).pdf/79

«S kancom sprawy, u darohu
«Znoŭ zbiracisia pačniecie,
«Jak k kaniu wy padyjdziecie,
«To i ŭspomnicie u toj čas,
«Što ja tut čekaju was». —
— «Dobra, rozumu biaremia
«Maješ, čeławieče. Stremia
«Na, waźmi majo, siadzi
«Dy čekaj mianie, hladzi!» —
I Macieju stremia daŭšy,
Sam pajechaŭ, paskakaŭšy
Znoŭ pa lesie na kaniu…
Blesk idzie, jakby z ahniu
S taho stremia załatoha,
— «Žal: nie daŭ ješče druhoha, —
Hetak dumaje Maciej —
«Byłob-chleba dla dziaciej». —
Potym stremia zakapaŭ,
Pałažyŭsia i praspaŭ
Až da zaŭtra da paŭdnia…
Prałupiŭšy tolki wočy,
Čuje: koń iznot hrukoče, —
Światy Jury to niasiecca. —
Maciej ŭ wus sabie śmiejecca.
Mnoha času nie čekaŭ,
Chutka Jury pryskakaŭ:
Koń pad im hulaje, skače.
— «Nu, ty, słuchaj, niebarače:
«Ab tabie s twajeju sprawaj
Ja ū abiedzie za rasprawaj
«Bohu ŭsio, što jość, skazaŭ.
«Pastaraŭsia, jak zwiazaŭ.
«I jak ty žywieš, haruješ,
«I z dziaćmi swajmi biaduješ;