U samy žar, u letni čas,
Užo u poŭdzień, pa abiedzie,
Na zaŭtra ŭ horad, na kirmaš,
Narodu ćma idzie i jedzie.
Nu, jechać dobra — choć piače, —
Alež iści, dyk woś dzie muka!
A jak s pakłažeju ješce,
Dyk to najhoršaja dakuka.
Chacia kab kryšku atpačyć —
Idzieš, idzieš, dy treba sieści.
Bo pud ci dwa s saboju wałačyć,
To nie piarynku ŭ žmieni nieści.
Kali-ž karčma, nu, tutka stoj,
Tut možna wypić i pajeści,
A pry rabocie lohkaj toj,
Z znajomym hutarku zawieści.
Zyjšlisia hetak u karčmie raz
Naš biełarus, cyhan, chachoł,
|
