namična-haspadarčych. Jość orhany, pryświečanyja pytańniam relihijnym — carkoŭnym i kaścielnym.
Jak užo niekalki razoŭ paŭtaraŭ — mała mieć pryładu, treba da taho jašče ŭmieć jeju karystacca. Mała mieć hazetu, treba jašče ŭmieć jaje čytać. Biazumoŭna, šmat zaležyć ad umiełaści redakcyi, ci zacikawić jana swaich čytačoŭ, ci ŭmiecimie tak napisać ab sprawie, kab wyklikać cikawaść, achwotu da pradumańnia zakranutaha pytańnia. Dziela karyści masawaje ŭ sensie kulturna-aświetnym mała taje raboty, jakuju pakładała redakcyja. Patrebnaje jašče supracoŭnictwa čytača. Henaje-ž supracoŭnictwa najlahčej naładzić arhanizowanym sposabam. Treba, kab niekalki ludziej, jakija čytajuć, zaachwocili inšych, kab tyja samyja zachacieli pačytać, treba kab čytajučy wyklikali abmien dumkami, kab kožnaja hazeta była asnowiedździu, dzie krystalizujecca świadomy pahlad na pytańni zakranutyja.
Umiectwa čytać nie takaja prostaja sprawa, jak heta mahło-b prydawacca. Woźmiem dziela prykładu wielmi wažnuju staranu ŭ kožnym orhanie, jaki łučaje na wiosku, a mianoŭna — karespandecyi. Wielmi prostyja spaściarohi z žyćcia, abyčajaŭ, niejkija maleńkija mo na pieršy pahlad sprawy, zakranutyja karespandentam, kali ich naświatlić dobra, kali ŭziać z ich usieńka, što možna, kali zrabić z ich wywady naležnyja, kali datarnawać da kankretnych prablemaŭ, cikawiačych swaju wiosku, dyk robiacca jany nadta i nadta wažnymi mamentami ŭ pašyreńni pahladaŭ u tych, što mieli mahčymaść pračytać niekalki radkoŭ hazety. Sprawa, nad jakoju kožny sam prajšoŭ-by moŭčki, u dyskusyjnym paradku robicca nadta cikawaju. Modnyja da siańnia ŭ Sawietach naściennyja hazety, a pieradom žywyja hazety pakazywajuć na rol, jakuju mohuć adyhrać drobnyja prablemy, kali jany stajać na asnowie hramadzkaj.
Usiudy, dzie niama nijakaje arhanizacyi, dzie niama ludziej, jakija-b mahli pawiaści kulturnuju
