Ustanowu N. D. u poŭnym sensie henaha słowa nia lohka sarhanizawać. Dziela hetaha treba, kab byli na miascoch adzinki i arhanizacyi, jakija umieli-b padtrymać henuju ideju, dzie jość užo nachił i peŭnaja praktyka ŭ halinie aświetnaj i haspadarčaj. N. D. patrabuje hruntu dziela siabie. Dobra tady, kali hetki dom budzie ŭžo nia dziela adnaje wioski, a nawat dziela cełaje hminy ci na‘t niekalki hminaŭ, ci prynamsia častki pawietu.
XIII. Narodny teatr.
Rola teatru wielmi wažnaja ŭ žyćci čaławieka i narodaŭ. Jość niekatoryja, što kažuć, byccam samo žyćcio heta biazkoncy, značycca ad pačatku isnawańnia čaławieka da jahonaha kanca, teatr.
Ci prawilna heta ci nie — spračacca nia budziem, adciemlujučy tolki, što biazumoŭna značeńnie i rola teatru wielmi wažnaja i heta wyjawiłasia ŭ nadta dalokaj užo minuŭščynie, kali ledź ledź čaławiek pačaŭ arhanizawać pieršuju hramadu, kali syšłosia niekalki čaławiek, kab supolna baranicca pierad źwiarom ci pierad błahim čaławiekam. Dyk usiudy, dzie jość hramadzkaje žyćcio, usiudy jość i teatr.
Niezaŭsiody zawiem teatralnaje zapraŭdnym imiem — značycca teatram. Woźmiem narodnyja abrady, woźmiem chreśbiny, woźmiem chaŭtury, uspamianiem zaduški, dziadoŭ, ci woźmiem wiasielnyja, žniŭnyja ci inšyja abrady — usiudy ŭ ich my znoŭdziem mahutnyja dokazy teatralnaha instynktu pamiž Biełarusami. Heta wiedama, swomaść šmat šyrejšaja i nie abmiažoŭwajecca wyklučna Biełarusami i terytoryjaju Biełarusi. Ab teatry čujem u nadta dalokaj minuŭščynie, da siańnia jašče hladzielniki zachopliwajuca trahedyjami starych Hrekaŭ, stolki ŭ ich źmiestu bahataha, ahulna čaławieckaha.
Teatr — patreba naturalnaja i wielmi wažna-