Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 6.pdf/142

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Ідзеце, сястрыцы,
Ідзеце, ня жджыце,
Багам памаліцца,
Ахвяры злажыці.

Ня бойцесь, нічога
Благога ня будзе!
Ня скрыўджусь ад бога,
Ня скрыўдзяць і людзі.

ХОР

Сьцеражыся, Лунянка,
Сьцеражыся Няўзіры,
Дружба з ёй — ня гулянка,
Чорны бог яе вырыў.

Сьцеражыся, Лунянка,
Ждуць цябе шуры-буры,
Будзе ведзьмам гулянка,
Будуць гулі, віхуры.

Сьцеражыся, Лунянка,
Дзіў па полі хіхоча,
Патароча-звадзянка
Зазірае у вочы!

ЛУНЯНКА

Ці то ява, ці мо сон,
Аплялі з усіх старон?
Дзе ні стану, дзе ні гляну, —
Поўны думкі дурнап‘яну,

Сэрца б‘ецца ад трывогі,
І няма ніякай змогі
Ваяваць сама з сабой,
Са сваёй нудой, жальбой!