Гэта старонка не была вычытаная
Здаецца, сонца яе чула
І просты зьвер, і ваўкалак,
Усіх, здаецца, ўскалынула…
А песьня пела, пела так:
ПЕСЬНЯ-МАЛІТВА
О, богі рэк, лясоў і ніваў!
Даж-бог, багамі сьвету дан,
Пярун блыскотны і грымлівы,
І ты, Купала, сьветач тайн, —
Зірнеце міласьцяй сваею,
Ўсе моцы вышлеце на бой,
Хай распапеляць зла навею
Над упадаўшай стараной.
Цярэбіць стальнаю сякерай
Прыблуднік нашыя лясы,
Ў свае цянёты вабіць зьвера,
Сьвятыя топча верасы.
Князі, накліканыя намі,
Разлікі між сабой вядуць,
Лукі з атрутнымі страламі
Проць нас сьпяшацца нацягнуць.
Адлогам лягуць скора нівы,
Узьняты нашаю рукой,
Крыніц жывыя пералівы
Закалатушацца крывёй.
Адна на вас надзея, богі,
Нясем належную вам дань,
Зірнеце ў нашыя парогі,
Паўстанем — клікнеце: паўстань!
