Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 5.pdf/89

Як нішто ні знаць ні ведаць,
І ўсё едуць, едуць, едуць.

А над імі зьбеядуха,
Папаўзуха-завіруха,
Сьнежнай хістаючы вехай,
Захліпаецца ад сьмеху.

27-XI—18 г.

|}

---