Старонка:Янка Купала. Збор твораў (1925–1932). Том 4.pdf/229

З пляцоўкі Вікікрыніцы
Гэта старонка не была вычытаная

Даруй, ах, сьлёзам тваей нябогі,
Дзіцяткі нашай скананьню.
Жыві шчасьлівы з сваёй каханкай,
З тэй пекнай паняй радуйся ты!
І памаліся часам за Гальку
О, Янка! Дарую табе віны!

Бяжыць у горы і з крыкам кідаецца ў раку.

СЦЭНА ДЗЕВЯТАЯ

ЁНТАК і ўсе іншыя, што ўвайшлі былі ў касьцёл, апрача ДЗЕМБЫ і некалькіх дружбаў, выбягаюць.

ЁНТАК

не пабачыўшы Галькі, бяжыць неспакойны з некалькімі гаранамі на скалы

Галька! Галька! Божа!
Раптам кідаецца за ёй у ваду.

ХОР

Oжо запозна, ўжо запозна!
Утапілася ужо!

ЯНУШ, СТОЛЬНІК і ЗОФ‘Я

Хто ўтапіўся?

ЁНТАК

змучаны, задыхаўшыся, уносячы труп Галькі з распушчанымі валасамі

Галька!

ЯНУШ

з праразьлівым крыкам

Галька!

Узьбягае на скалы над ракой і кідаецца ў ваду.