Гэта старонка не была вычытаная
ЯНУШ
на бок болесна
Страшна бог караць умее
Хвілёвы блуд!
Па хвілі
Зоф‘я мо‘ не зразумее —
Жыва, жыва
Пойдзем мы!
Памагчы беднай
Мне не па сіле…
ГАЛЬКА
Галубок сеў на магіле.
ЗОФ‘Я
Што цябе так жаль, асіліў?
ЯНУШ
падганяючы, перабівае
Ах, ідзема да касьцёла!
Час ужо, ўжо мрок дакола!
ЗОФ‘Я
тулячыся су плачом да бацькі
Войча! Смутак нечаканы
Маё сэрца болем змог.
СТОЛЬНІК
узрушаны
Тваім сэрцам муж абраны —
Хай пашле вам шчасьця бог!
З вясельнай дружынай, апрача, Дзембы, з усьпёртай галавой на плячо бацькі, Зоф‘я з Янушам уваходзяць у касьцёл.
